O książce: 2012 / "...Ukochana osoba ją gdzieś zabrała. Rzadko pisała do mojej babci i do mnie, a potem zupełnie przestała. Dorastałam więc bez uczuć mojej matki. Żyliśmy biednie, na emeryturze jednej babci, a ona też uwielbiała pić, bo ona, Wasia, też miała ciężkie życie, tylko smutek. Dobrze się uczyłem w szkole, uwielbiałem czytać książki, bardzo je kochałem i oglądałem wiele filmów o miłości. A ja, Wasia, uważam, że nie ma nic lepszego niż wtedy, gdy jedna osoba kocha drugą i mają dzieci.…»